24 Φεβρουαρίου 2011

Καλή σας Τσικνοπέμπτη με τον Μανωλιό !!!

Η αύξηση της ασφαλιστικής εισφοράς στον ΕΛΓΑ


Από τον συνάδελφο αγρότη κ. Γιώργο Γκίνη, λάβαμε το ακόλουθο κείμενο. Θεωρούμε το ζήτημα της αύξησης των εισφορών στον ΕΛΓΑ ιδιαίτερα σοβαρό. Ευελπιστούμε να αναπτυχθεί ένας γόνιμος διάλογος για αυτό το θέμα. 
ΙΔΟΥ Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΙΣΦΟΡΑΣ ΣΤΟΝ ΕΛΓΑ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΠΟ 3% ΣΕ 4%

Στην εφημερίδα της Κυβέρνησης, αριθμ. φύλλου 44 της 21/01/2011, δημοσιεύθηκε η με Αριθμό 132528 Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στην οποία απόφαση δημοσιεύετε ο Πίνακας με βάση τον οποίο οι Αγρότες όλης της χώρας θα συνεισφέρουν τον …οβολό τους για την Ασφάλιση της Φυτικής τους παραγωγής στον ΕΛΓΑ.
Στον πίνακα αυτόν αναγράφονται η Μέση Παραγωγή, η Μέση Τιμή, η Ασφαλιζόμενη Αξία και η Ειδική Ασφαλιστική Εισφορά για τα προϊόντα φυτικής παραγωγής ανά κατηγορία και Νομό.
Ας έρθουμε να δούμε τι θα …συνεισφέρουμε στον ΕΛΓΑ για ορισμένα κύρια προϊόντα που παράγονται στο Νομό μας.
  1. Για τα επιτραπέζια σταφύλια Α΄ κατηγορίας όπως αναγράφετε, η παραγωγή είναι 2.500 κιλά/στρ., η τιμή 0,65€/κιλό η ασφαλιζόμενη αξία είναι (2.500Χ 0,65) 1.625€/στρ. και η ΕΙΣΦΟΡΑ 65€/στρ.
  2. Για τα επιτραπέζια βερίκοκα η παραγωγή είναι 2.500κιλά/στρ., η τιμή 0,5€/κιλό η ασφαλιζόμενη αξία είναι 1.250€/στρ. και η ΕΙΣΦΟΡΑ 50€/στρ.
  3. Για τις ελαιοποιήσημες ελιές – προσέξτε όχι για το λάδι – η παραγωγή είναι 250κιλά/στρ., η τιμή 0,52€/κιλό(!!!Τα θαυμαστικά δικά μου), η ασφαλιζόμενη αξία 130€/στρ. και η ΕΙΣΦΟΡΑ 3,9€/στρ.
  4. Για τα επιτραπέζια αχλάδια η παραγωγή είναι 2.000κιλά/στρ., η τιμή 0,6€/κιλό η ασφαλιζόμενη αξία 1.200€/στρ. και η ΕΙΣΦΟΡΑ 48€/στρ.
  5. Για τα σταφύλια για κρασιά Α΄ κατηγορίας η παραγωγή είναι 1.100κιλά/στρ., η τιμή 0,44€/κιλό η ασφαλιζόμενη αξία 485€/στρ. και η ΕΙΣΦΟΡΑ 19,4€/στρ.
  6. Για τη σταφίδα η παραγωγή είναι 200κιλά/στρ., η τιμή 0,62€/κιλό η ασφαλιζόμενη αξία 124€/στρ. και η ΕΙΣΦΟΡΑ 5€/στρ.

Ας μείνουμε σε αυτά τα προϊόντα και ας δούμε προσεκτικά τι μαρτυρούν οι πάρα πάνω αριθμοί. Για τα επιτραπέζια σταφύλια Σουλτανίνα βλέπουμε πως για 1 στρέμμα με παραγωγή 2.500 κιλά και τιμή 0,65€/κιλό θα ΠΡΟΚΑΤΑΒΑΛΟΥΜΕ στον ΕΛΓΑ 65€/στρ. σύμφωνα με το νέο νόμο 3877/20-09-2010. Με το προηγούμενο καθεστώς ασφαλιστικής κάλυψης του ΕΛΓΑ, για το ίδιο 1 στρέμμα σουλτανίνα με παραγωγή 2.500 κιλά και τιμή πώλησης 0,65€/κιλό και την έκδοση του αντίστοιχου Τιμολογίου Αγοράς (Αγροτικών Προϊόντων) η Εισφορά υπέρ ΕΛΓΑ με βάση το τιμολόγιο ήταν 2.500 κιλά Χ 0,65€ = 1625€ Χ 3% = 48,75€.
Παρατηρούμε με βάση τα ανωτέρω πως με το νέο νόμο για την ασφαλιστική εισφορά υπέρ ΕΛΓΑ η τιμή «βγαίνει» κατόπιν του υπολογισμού:
2.500 κιλά Χ 0,65€ = 1625€ Χ 4% = 65€ 

Το ίδιο συμβαίνει με όλα τα προϊόντα που αναγράφονται στον εν λόγω πίνακα.   
Να λοιπόν πώς – θα μου επιτραπεί ο όρος «εν μία νυκτί» - αυξάνετε η ασφαλιστική εισφορά υπέρ ΕΛΓΑ από 3% σε 4%, χωρίς να πάρει κανείς χαμπάρι, χωρίς να ανοίξει κανένα ρουθούνι (όπως άλλωστε δεν άνοιξε και πριν λίγα χρόνια όταν αυξήθηκε ο συντελεστής εισφοράς υπέρ ΕΛΓΑ κατά 50% - από 2% στο 3%).

Αλήθεια ποιός ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ θα μας εξασφαλίσει, ειδικά για τη φετινή χρονιά, ότι η παραγωγή σουλτανίνας για τα χωριά της Κορινθίας θα ανέλθει σε 2.500 κιλά/στρ. και θα διατεθούν και τα 2.500 αυτά κιλά με την τιμή των 0,65€/κιλό;
Ποιος ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ θα μας διασφαλίσει ότι σε περίπτωση ζημιάς των προϊόντων μας από κινδύνους καλυπτόμενους ασφαλιστικά από τον ΕΛΓΑ θα αποζημιωθούμε αντικειμενικά, με το προηγούμενο των φετινών ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ εκτιμήσεων (μέσω δειγματοληπτικών ελέγχων) του Οργανισμού, ο οποίος οργανισμός μέσω των ΕΞΠΕΡ γεωπόνων του, έκρινε συλλήβδην το μεγαλύτερο μέρος των Κορίνθιων παραγωγών σουλτανίνας, ως τεμπέληδες – αμελής – ανίκανους – ψεύτες – λωποδύτες – απατεώνες – οκνούς – ασυνεπείς – στο να προστατέψουν την παραγωγή τους από τις βροχοπτώσεις του Σεπτέμβρη, με αποτέλεσμα η παραγωγή τους να μην καταστραφεί άμεσα από τις βροχές αλλά από άλλα ΦΥΣΙΚΑ και ΦΥΤΟΠΑΘΟΛΟΓΙΚΑ ΑΙΤΙΑ!!!
Ποιος ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ θα πολεμήσει, με βαρύγδουπες δηλώσεις, και συναντήσεις με τους αρμόδιους υπουργούς, τις αδικίες εναντίων ειδικά των Κορίνθιων Αγροτών από τον ΕΛΓΑ, συνεπικουρούμενος από τους ΑΓΡΟΤΟΠΑΤΕΡΕΣ ΜΑΣ και πάλι, για να φέρει αυτά τα ΘΑΥΜΑΣΙΑ αποτελέσματα των δύο τελευταίων χρόνων;
Ποιος ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ θα μας εξασφαλίσει πως ο χονδρέμπορος – εξαγωγέας στον οποίο θα διαθέσουμε την όποια παραγωγή, στο τέλος θα μας πληρώσει σε εύλογο χρονικό διάστημα, με τη συμφωνηθείσα τιμή και δεν θα ρίξει «κανόνι»;
Ποιος ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ έμπρακτα θα αγωνιστεί για να μην μας πάρουν τα σπίτια μας οι τράπεζες και να μην μας κλείσουν φυλακή;
Ποιος ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ θα καταλάβει ότι οι Κορίνθιοι Αγρότες ΠΑΡΑΓΟΥΝ και η ΠΑΡΑΓΩΓΗ σε αυτή τη χώρα είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑ για να σωθούμε όλοι μας από τη χρεοκοπία, και οι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ από εμάς (μιας και αυτοί δεν κινδυνεύουν απ’ τη χρεοκοπία);   
    ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΙΟΣ;          

12 Φεβρουαρίου 2011

ΝΕΜΕΑ: Η κόκκινη οινική "καρδιά" της Ελλάδας. Εκπληκτικό ντοκυμαντέρ του Γ. Κουτσομύτη

Μετά από μεγάλο διάστημα επισκεπτήκαμε ένα από τα πιο αξιοπρεπή κορινθιακά ιστολόγια, το MyStigma. Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα κείμενα του ιστολογίου, βρήκαμε ένα με τίτλο "Νεμέα: Οίνου χώρα". Το οποίο συνοδευόταν από το καταπληκτικό ντοκυμαντέρ του Γιάννη Κουτσομύτη, σχετικά με την Νεμέα, το ονομαστό Αγιωργήτικο και σχεδόν όλους τους οινοποιούς της. 

Ευελπιστούμε ότι θα σας απορροφήσει η "μεθυστική" μαγεία της εικόνας και της θεματολογίας. Και όπως σημειώνει στο κείμενο του ο κ. Κούτρας : "....δείτε την Ελλάδα που μας λείπει. Αυτήν που δημιουργεί, καινοτομεί, διασκεδάζει, ανοίγει και κερδίζει νέες αγορές, εξάγει και κυρίως, μόνιμα προς τα άνω θρώσκει."

.

8 Φεβρουαρίου 2011

Υπόμνημα Μπούκλη για Καλάθι προϊόντων της Περιφέρειας Πελοποννήσου

 
Ειδική συνεδρίαση Περιφερειακού Συμβουλίου της Π.Α. Πελοποννήσου
«Καλάθι προϊόντων της Περιφέρειας Πελοποννήσου»

Η Στρατηγική του ΥπΑΑΤ με τον τίτλο «Καλάθι προϊόντων περιφέρειας», εμφανίζεται να έχει τα εξής χαρακτηριστικά, σύμφωνα με όσα έχουν εξαγγείλει έως σήμερα τα κυβερνητικά στελέχη:

• Επιλογή από κάθε Περιφέρεια μιας ομάδας συγκεκριμένων προϊόντων που συνδέονται με το διατροφικό πρότυπο της περιοχής, είναι «βιώσιμα» (μάλλον εννοείται επιχειρηματικά και εμπορικά) και μπορούν να αποτελέσουν «αιχμή του δόρατος» της γεωργίας στην περιοχή,
• Συναπόφαση για την επιλογή των προϊόντων, μεταξύ ΥπΑΑΤ και τοπικών παραγόντων,
• Προώθηση των προϊόντων αυτών με Εθνικό σήμα (Ελληνικό brand name),
• Θεσμοθέτηση επιπλέον και Περιφερειακών σημάτων,
• Υποστήριξη των συγκεκριμένων προϊόντων, εκ μέρους του ΥπΑΑΤ και των Οργανισμών του, όσον αφορά την εμπορική έρευνα και τεκμηρίωση, την εφαρμοσμένη έρευνα, την εκπαίδευση, την προβολή και τα κίνητρα (ενισχύσεις),
• Πιθανή υιοθέτηση πολιτικής (κινήτρων) ενίσχυσης των ΠΟΠ ή ΠΓΕ «ολοκληρωμένης διαχείρισης»,
• Πιθανή υιοθέτηση πολιτικής δημιουργίας 1 Ομάδας Παραγωγών για κάθε προϊόν ανά Περιφέρεια,
• Πιστοποίηση της ποιότητας των προϊόντων (και τα περιφερειακά σήματα αλλά και όλα τα άλλα: εθνικά σήματα, παραδοσιακά προϊόντα, βιολογικά) από τις Περιφέρειες.

Επί των εξαγγελιών αυτών υπάρχει πολλή κριτική να γίνει και πολλές ασάφειες που χρίζουν διευκρινήσεων.
*Η «νέα στρατηγική» φαίνεται να έχει μια χροιά εκσυγχρονισμού, αφού είναι σαφής η προώθηση της «ολοκληρωμένης διαχείρισης». Όμως είναι για εμάς παράδοξη αλλά και απαράδεκτη η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στη βιολογική γεωργία και τα βιολογικά προϊόντα.
Παράδοξη για δύο λόγους. Γιατί αφενός τα βιολογικά προϊόντα έχουν αποδειχθεί από κάθε πλευρά βιώσιμα, δηλαδή και περιβαλλοντικά αλλά και σαφώς οικονομικά βιώσιμα στις αγορές. Και αφετέρου γιατί η «ολοκληρωμένη διαχείριση» δεν αποτελεί πανάκεια αλλά –θεμιτό πλην όμως αυτονόητο- εκσυγχρονισμό της συμβατικής γεωργίας που δεν διασφαλίζει την προστασία των φυσικών πόρων – αλλιώς οι άλλες χώρες της Ε.Ε. όπου η «ολοκληρωμένη διαχείριση» είναι ο κανόνας εδώ και πολλά χρόνια, δεν θα είχαν περιβαλλοντικά προβλήματα από τη γεωργία.

Είναι δε κατά τη γνώμη μας απαράδεκτος ο παραγκωνισμός της βιολογικής γεωργίας –πέραν πολλών άλλων λόγων- και επειδή από το 1992 στην Ελλάδα δεν υπήρξε πραγματική υποστήριξη της κατεύθυνσης αυτής με μέτρα όπως η εφαρμοσμένη έρευνα ή η θεσμική υποστήριξη των διαφοροποιημένων εισροών που χρειάζεται αυτή ή η ανάληψη σχετικών συγκροτημένων πολιτικών εκ μέρους του ΥπΑΑΤ ή η έμπρακτη και επί ίσοις όροις προώθησή της. Ακόμα και πρόσφατα, με την ΚΥΑ που εξέδωσε το ΥπΑΑΤ για παροχή φρούτων και λαχανικών στα σχολεία, προωθεί και υιοθετεί τα συμβατικά προϊόντα «ολοκληρωμένης διαχείρισης» και εξαιρεί τα βιολογικά προϊόντα, όταν είναι γνωστή από ερευνητικές εργασίες η θετική επίδραση των τελευταίων στην υγεία των παιδιών.

Η έως τώρα πολιτική για τη βιολογική γεωργία-κτηνοτροφία περιοριζόταν σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα στη χορήγηση ατομικών ενισχύσεων στους παραγωγούς, κάτι που –χωρίς άλλα συνοδευτικά μέτρα οργάνωσης και υποστήριξης της παραγωγής- γνωρίζουμε από το σύνολο της γεωργίας μας ότι δημιούργησε περισσότερα προβλήματα απ’ όσα έλυσε.
Θέση μας είναι ότι η βιολογική γεωργία – κτηνοτροφία επιβάλλεται, ως η πλέον υπεύθυνη περιβαλλοντικά και κοινωνικά μέθοδος παραγωγής, να υποστηριχθεί κατά προτεραιότητα στα πλαίσια της στρατηγικής του ΥπΑΑΤ και της κυβέρνησης (συνεπώς και στο «Καλάθι της Περιφέρειας»).

* Η «νέα στρατηγική» φαίνεται να έχει μια έντονη χροιά εντατικοποίησης της παραγωγής. Αυτό διατυπώθηκε ρητά στις 17/12/2010 στην Καλαμάτα από τον Γ.Γ. του ΥπΑΑΤ Γ. Κανελλόπουλο, ο οποίος μιλώντας για τη «νέα στρατηγική» του ΥπΑΑΤ έδωσε πολλές το σύνθημα «Αυξήστε την παραγωγή!». Για εμάς είναι σαφές ότι η εντατικοποίηση σημαίνει αυξημένες αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, είτε αυτό αφορά στη ρύπανση των υδάτων, είτε στην απώλεια της μοναδικής Ελληνικής βιοποικιλότητας είτε ακόμα και εκτεταμένες περιβαλλοντικές ζημιές σε άλλα μέρη της υφηλίου (χαρακτηριστικό παράδειγμα η εντατική κτηνοτροφία που στηρίζεται σε ζωοτροφές οι οποίες εν πολλοίς παράγονται σε χώρες του 3ου κόσμου σε βάρος τροπικών δασών και άλλων παρθένων εκτάσεων), είτε ακόμα αφορά στην αυξημένη κατανάλωση φυσικών πόρων και αυξημένη παραγωγή αερίων θερμοκηπίου.
Θέση μας είναι ότι η στρατηγική του ΥπΑΑΤ και της κυβέρνησης (συνεπώς και το «Καλάθι της Περιφέρειας») πρέπει να κατατείνει σε μία γεωργία-κτηνοτροφία και διατροφή που να είναι συνολικά περιβαλλοντικά υπεύθυνη, έτσι ώστε να είναι μακροπρόθεσμα αειφόρος δηλαδή βιώσιμη από κάθε άποψη.
* Ήδη, με το θεσμικό πλαίσιο που προϋπήρχε, υπήρχε διάκριση σε Προωθούμενες και μη ποικιλίες, καλλιέργειες και εκτροφές. Οι προωθούμενες ενισχύονταν ειδικά και περισσότερο στα πλαίσια των κινήτρων (μέτρων ενισχύσεων) του τμήματος της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που αφορούσε την Αγροτική Ανάπτυξη (λεγόμενος «2ος Πυλώνας»). Συνεπώς, η επιλογή ορισμένων προϊόντων ως ιδιαίτερα προωθούμενων δεν είναι κάτι καινούργιο. Μόνη καινοτομία σε αυτό το θέμα φαίνεται να είναι η συνεργασία με τους τοπικούς φορείς και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, μια διαδικασία δηλαδή που θα έπρεπε ούτως ή άλλως να είναι αυτονόητη και παγίως θεσμοθετημένη.
*Απουσιάζει από τις διακηρύξεις για τη «νέα στρατηγική» οποιαδήποτε αναφορά στο ντόπιο γενετικό υλικό (φυτογενετικό και εκτροφών). Για εμάς, η προστασία, ανάδειξη και ανάπτυξη των ντόπιων ποικιλιών και φυλών, της Ελληνικής αγρο-βιοποικιλότητας, οφείλει να είναι κεντρική επιλογή στην ανάπτυξη της γεωργίας-κτηνοτροφίας μας και να υποστηρίζεται πραγματικά με έρευνα, κατοχύρωση, προώθηση και κίνητρα. Πρέπει να ενταχθούν σαφώς και κατά προτεραιότητα στη γεωργική στρατηγική του ΥπΑΑΤ και της κυβέρνησης (συνεπώς και το «Καλάθι της Περιφέρειας»). Οι παραδοσιακές και ντόπιες ποικιλίες, καλλιέργειες και εκτροφές πρέπει να προστατευθούν και να ενισχυθούν ώστε να εξασφαλιστεί η συνέχισή τους και η σύνδεσή τους με την τοπική οικονομία (τουριστικό προϊόν, εγχώρια αγορά, κλπ).
* Είναι ασαφές τι σημαίνει η «νέα στρατηγική» όσον αφορά σε ορισμένα ΠΟΠ-ΠΓΕ καθώς και σε ορισμένα τοπικά προϊόντα, τα οποία έχουν μεγάλη παράδοση και ιστορικό όνομα αλλά για διάφορους λόγους μια κάποια φθίνουσα παραγωγή και διείσδυση στην αγορά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι τα σύκα, τα εσπεριδοειδή, τα Βατικιώτικα κρεμμύδια και κοκκάρι (Νεάπολη Λακωνίας), η πατάτα Αρκαδίας, το τυρί ΠΟΠ Σφέλα (Μεσσηνιακός & Λακωνικός Ταϋγετος), κ.ά. Η στρατηγική θα τα υποστηρίξει ή θα τα ρίξει στην αφάνεια;
* Είναι παράδοξο και απαράδεκτο ότι ενώ αυτή η «νέα στρατηγική» στρέφεται και προς την ερευνητική υποστήριξη της παραγωγής της Περιφέρειάς μας, ταυτόχρονα έχει εξαγγελθεί (στα πλαίσια της κατάργησης και ενσωμάτωσης του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Έρευνας - ΕΘΙΑΓΕ στον υπό ίδρυση Εθνικό Οργανισμό Έρευνας, εκπαίδευσης και Ποιότητας - ΕΘΟΑΓΕΠ) η κατάργηση του μόνου γεωργικού ερευνητικού ιδρύματος που διαθέτει η περιφέρειά μας, του εξειδικευμένου Ινστιτούτου Ελαίας Καλαμάτας.

*Η τοπική πιστοποίηση των σημάτων ποιότητας, που έχει εξαγγελθεί ως συστατικό της «νέας στρατηγικής» του ΥπΑΑΤ, δεν μπορεί παρά να μας προβληματίζει έντονα. Είναι γνωστό ότι το ΥπΑΑΤ πολλές φορές στο παρελθόν (ανεξαρτήτως κόμματος που κυβερνούσε) είχε καταγγείλει τις πιστοποιήσεις «μαϊμού». Όμως ήταν το ίδιο το ΥπΑΑΤ ο αποκλειστικός υπεύθυνος για τους ελέγχους των φορέων πιστοποίησης (με τους κατά νόμο αρμόδιους ΟΠΕΓΕΠ και Δ/νσεις του Υπουργείου)! Δηλαδή το ΥπΑΑΤ αδυνατούσε και αδυνατεί να υπερβεί το πολιτικό κόστος του ξεκαθαρίσματος στο χώρο των πιστοποιήσεων και … επιμένει να καταγγέλλει τον εαυτό του!!! Για εμάς, είναι αλήθεια ότι «η πιστοποίηση χάνει πλήρως το νόημα, αν είναι πιστοποίηση «μαϊμού». Καταρρέει η αξιοπιστία και καταρρέει για όλα τα προϊόντα, όλης της περιοχής, αλλά και για τη χώρα μας» (μια φράση που χρησιμοποίησε άλλωστε ο Γ. Παπανδρέου στην ανάλογη παρουσίαση στο Ρέθυμνο).

Όμως η αξιοπιστία απαιτεί συνεπή δέσμευση στην σωστή δουλειά, ποινές στις «μαϊμούδες» και διάθεση να γίνουν θαρραλέες τομές που μπορεί συχνά να έχουν (μικρο-)πολιτικό κόστος.
Η πρόθεση ανάθεσης ευθυνών πιστοποίησης σε τοπικούς φορείς δείχνει διάθεση για «πέταγμα της μπάλας στην κερκίδα» από την πλευρά του κράτους, για να μην επωμίζεται το ίδιο το σχετικό πολιτικό κόστος. Ταυτόχρονα όμως, η κατεύθυνση αυτή συνεπάγεται την απεμπόληση από το κράτος κάθε έννοιας αξιοκρατίας και δικαιοσύνης στην παραγωγή. Και συνιστά ουσιαστικά υπόκλιση στην ασυδοσία της αγοράς (εφόσον όταν η πιστοποίηση είναι «τύποις», η ισχύς και εμπορικότητα των σημάτων θα καθορίζεται ουσιαστικά μόνο από τις διαθέσεις και τα συμφέροντα των αγοραστών, οι οποίοι είναι λίγοι και ισχυροί). Θεωρούμε ότι η πρόταση του ΥπΑΑΤ για τοπική πιστοποίηση των σημάτων ποιότητας είναι ευθεία παρακίνηση προς ευρείας έκτασης «ποιοτικό πανωγράψιμο» αλλά και «τοπικό πανωγράψιμο» (με, π.χ., … Πελοποννησοποιήσεις, Κρητικοποιήσεις, κλπ).
  1. Η «νέα στρατηγική» βρίσκεται στο στάδιο των διακηρύξεων αλλά είναι παράδοξα ασύνδετη με τις υπόλοιπες πολιτικές του ΥπΑΑΤ. Για παράδειγμα, γιατί δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη πριμοδότησης κατά προτεραιότητα της τοπικής παραγωγής (αν και ορθά υποστηρίζεται η Ελληνική παραγωγή) στην πρόσφατη ΚΥΑ (136367/26-1-2011) που εξέδωσε το ΥπΑΑΤ για παροχή φρούτων και λαχανικών στα σχολεία;
  2. Στο σκέλος της προώθησης των Ελληνικών προϊόντων στο εξωτερικό, η «νέα στρατηγική» ελάχιστα πράγματα λέει και ελάχιστη ελπίδα εμπνέει. Όμως η προώθηση δεν έπασχε λόγω έλλειψης σημάτων αλλά λόγω έλλειψης συγκροτημένων και επαγγελματικών δομών προώθησης. Λόγω εγκατάλειψης στην πράξη της προώθησης. Που έγινε με την κατάργηση των γεωργικών ακολούθων και της πολιτικής γεωργικής «κατασκοπείας» που ακολουθούν όλες οι γεωργικές χώρες. Με τη χρήση των ποικιλώνυμων οργανισμών προώθησης (π.χ. ΟΠΕ) ως φυτώρια προθέρμανσης στελεχών των κομμάτων εξουσίας. Με την άκαιρη και ανεπαρκή διαφήμιση. Και με την αδιαφανή κατασπατάληση διάφορων συγχρηματοδοτούμενων «άϋλων δράσεων».
  3. Τέλος, είναι εντελώς ασαφές το εξής : στα πλαίσια της «νέας στρατηγικής» που εξαγγέλλει το ΥπΑΑΤ έχουν θέση, ευθύνες και αρμοδιότητες οι γεωτεχνικές υπηρεσίες της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης (αλλά και των Δήμων); Αν δεν έχουν (όπως φαίνεται μέχρι σήμερα, για παράδειγμα μέσα από την πρόσφατη προκήρυξη για τα Σχέδια Βελτίωσης που στο σύνολό τους φαίνεται πως θα «τρέξουν» κεντρικά από το ΥπΑΑΤ), τότε για ποια αποκέντρωση γεωτεχνικών αρμοδιοτήτων μιλάμε; Τυχόν αναρμοδιότητα των Π.Α. συνιστά, εκτός των άλλων, τεράστια σπατάλη ανθρώπινων πόρων, δεδομένου ότι η Π.Α. στελεχώνεται με αξιόλογο γεωτεχνικό προσωπικό, το οποίο μάλιστα έχει διοριστεί σχεδόν στο σύνολό του με ΑΣΕΠ και διαθέτει πλούσιες επιστημονικές περγαμηνές. Επιβάλλεται λοιπόν, και στα πλαίσια της στρατηγικής για το «Καλάθι των Περιφεριειών», το ΥπΑΑΤ να ξεκαθαρίσει τις αρμοδιότητες και τη συναφή χρηματοδότηση που θα μεταβιβάσει στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, κάτι που δεν έχει κάνει επαρκώς ως σήμερα.

Για την Οικολογική Συμπολιτεία του Μοριά
Μπούκλης Λάμπρος,
Περιφερειακός Σύμβουλος Π.Α. Πελοποννήσου

7 Φεβρουαρίου 2011

Ανακοίνωση ΠΑΣΥ

Κάλλιο αργά παρά ποτέ κ. Γ. Δέδε .....

Θετική η τοποθέτηση του Αντιπεριφερειάρχη κ. Δέδε, στην Ειδική Συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Περιφέρειας Πελοποννήσου για την Αγροτική Ανάπτυξη με βασικούς εισηγητές τους κκ. Πέτρο Τατούλη, Περιφερειάρχη Πελοποννήσου και Κώστα Σκανδαλίδη, Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Θετική από τη άποψη ότι ανέφερε δημόσια και ενώπιον του Υπουργού κ. Σκανδαλίδη, σημαντικά ζητήματα που αφορούν την αγροτική οικονομία της Κορινθίας, και που δεν απασχολούν πολλούς, όπως:
  • το Κονιάρειο Ινστιτούτο, επισημαίνοντας ότι δύναται να γίνει Ινστιτούτο όλων των αγροτικών προιόντων της Πελ/σου, 
  • την Περιφερειακή Αγορά Λεχαίου, επισημαίνοντας ότι μπορεί να γίνει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ένα δυναμικό Δημοπρατήριο κορινθιακών - και όχι μόνο - αγροτικών προιόντων.
Παράλληλα καυτηρίασε την στρεβλή αγροτική πολιτική και ιδιαίτερα την διαχείριση της στην Κορινθία κατά την δεκαετία του 80 και του 90.......
Μα θα μου πείτε, ότι ο κ. Αντιπεριφερειάρχης διατέλεσε Νομαρχιακός Σύμβουλος, γραμματέας Νομαρχιακής του ΠΑΣΟΚ, και γενικότερα κομματικό στέλεχος αρκετά χρόνια. Γιατί τα θυμήθηκε τώρα; Μήπως είναι αργά ; Ίσως ναι ίσως όχι; Εδώ ολόκληρη Κανέλη θυμήθηκε στα ώριμα της χρόνια την προλεταιριακή της "καταγωγή".
Για μας στην "Αγριάδα" δεν αποτελεί αδίκημα η αργοπορημένη εμπέδωση της "αλήθειας", αλλά η εφαρμογή της....... ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΡΑΞΤΕ !!!

Από πότε κ. Μανωλάκη η σουλτανίνα είναι ... συμπύκνωμα νερού ;

Παρακολουθώντας την ζωντανή μετάδοση της Ειδικής Συνεδρίασης του Περιφερειακού Συμβουλίου Περιφέρειας Πελοποννήσου για την Αγροτική Ανάπτυξη μέσω του διαδικτύου και με βασικούς εισηγητές τους κκ. Τατούλη, Περιφερειάρχη Πελοποννήσου και κ. Σκανδαλίδη, Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, ακούσαμε την εκπληκτική εξίσωση του βουλευτή Κορινθίας κ. Μανωλάκη. 
Ότι δηλαδή η Σουλτανίνα ισοδυναμεί με συμπύκνωμα νερού !!!

Σουλτανίνα = Συμπύκνωμα Η20

Α,ρε Αινστάιν, ούτε εσύ δεν μπόρεσες να συλλάβεις αυτή την "μαγική" εξίσωση......

Ας σοβαρευτούμε λοιπόν. Στην προσπάθεια του ο κ. Άγγελος Μανωλάκης, να αναδείξει το υδατικό πρόβλημα της Κορινθίας και γενικότερα της Ελλάδος, ονόμασε την σουλτανίνα ως... συμπύκνωμα νερού !!!
Δηλαδή δεν υπάρχουν σταφυλοσάκχαρα, άλατα, ιχνοστοιχεία (ασβέστιο, φωσφόρος, μαγνήσιο, κάλιο, σελήνιο, ιώδιο, νάτριο, μαγγάνιο, ψευδάργυρος, χαλκός, αργίλιο, σίδηρο). Ούτε πολύτιμα συστατικά των σταφυλιών αποτελούν οι αντιοξειδωτικές ουσίες, όπως τα φλαβονοειδή, αλλά και οι βιταμίνες Β και Γ. 
Τα σταφύλια, όπως παραδέχονται όλες οι ανάλογες παγκόσμιες ιατρικές μελέτες, είναι απαραίτητα για μια υγιεινή ισορροπημμένη διατροφή από τις μικρές ηλικίες ως τα βαθιά γεράματα. Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε τα δευτερεύοντα προιόντα των αμπελώνων, όπως χυμός, κρασί, μούστος, αποστάγματα, αμπελόφυλλα, ακόμα και τα κουκούτσια (όπου υπάρχουν). 

Αγαπητέ κ. Μανωλάκη, είναι γνωστό ακόμη και σε παιδάκια του Δημοτικού σχολείου, ότι το σύνολο των φρούτων και λαχανικών, περιέχουν μεγάλη ποσότητα νερού. Η αξία όμως των συγκεκριμένων τροφίμων δεν εξαρτάται από το ποσοστό του νερού που περιέχουν αλλά από τα θρεπτικά συστατικά τους, από τον τρόπο παραγωγής τους και από την σύνδεση τους με την τοπική ιστορία και τις τοπικές παραδόσεις.


Τα σταφύλια πράγματι, περιέχουν περίπου 80% νερό. Εάν σε κάποιους φαίνεται υπερβολική ποσότητα, ας λάβουν υπόψη ότι τα πεπόνια περιέχουν 90%, τα καρπούζια 94%, ενώ ακόμη και τα μήλα περιέχουν 84% νερό !!! Φυσικά και δεν έχει διανοηθεί κανείς βουλευτής Μαγνησίας να εξισώσει τα μήλα με .. συμπύκνωμα νερού !!!


Εν κατακλείδι κ. Μανωλάκη, όταν μιλάτε δημόσια εσείς και οποιοσδήποτε βουλευτής Κορινθίας, ιδίως για τα μείζον αγροτικά προιόντα της Κορινθίας, θα πρέπει να είστε αφενός ενήμερος, αφετέρου δε πολύ προσεκτικός στην φρασεολογία σας. Να' στε σίγουρος ότι πολλοί "καλοθελητές" θα ήθελαν να μειώσουν την αξία των σταφυλιών και ιδίως της σουλτανίνας. Ιδίως όταν αυτές οι "μειωτικές" φράσεις προέρχονται εκ των έσω......

6 Φεβρουαρίου 2011

Αιτίες της ελαιοκομικής κρίσης

Διαβάστε το κείμενο του κ. Θανάση Μαυρούλη για την κρίση των τιμών στο ελαιόλαδο και συγκρίνετε την επιχειρηματολογία του με τις "μπούρδες" που εκσφενδονίζουν οι Πρόεδροι των Ενώσεων.


Αιτίες της ελαιοκομικής κρίσης

Για τέταρτη συνεχή χρονιά οι τιμές ελαιολάδου στην παραγωγή παραμένουν καθηλωμένες σε επίπεδα που δεν καλύπτουν το κόστος παραγωγής. Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ακόμη και στην Ιταλία όπου οι τιμές στην παραγωγή ξεπερνούν κατά το 25-27% τις ελληνικές και άνω του 33% τις ισπανικές. Η Ιταλία είναι όμως ελλειμματική και ταυτόχρονα εξαγωγική χώρα.

Τα πλεονάσματα της Ισπανίας και της Ελλάδας καταλήγουν στην διεθνή αγορά κατανάλωσης. Η διεθνής κατανάλωση όμως δεν παρουσιάζει πτώση του μέσου όρου της κάθε τετραετίας που αποτελεί το στατιστικό σημείο αναφοράς του τομέα. Το ενάντιο, παρουσιάζει αύξηση αυτής της παραμέτρου του 1-1,5 % περίπου. Και με προοπτική η τάση αυτή να συνεχιστεί. Κι αυτό για δυο βασικούς λόγους: 

Πρώτο, γιατί ενώ η Δύση είναι σε κρίση οι μεγάλες τρίτες χώρες σε φάση ανάπτυξης (όπως οι ασιατικές, η νότια Αμερική και η Ρωσία) με το 60-70 % του παγκόσμιου πληθυσμού παρουσιάζουν μια ραγδαία άνοδο του μέσου βιοτικού επιπέδου τους και δεύτερο γιατί η κατανάλωση του ελαιολάδου, προϊόν με άριστα διατροφικά χαρακτηριστικά, σε παγκόσμιο επίπεδο αντιπροσωπεύει μόνο τα 2,5% της συνολικής κατανάλωσης λιπαρών ουσιών.
Παράλληλα πρέπει να υπογραμμιστεί ότι τα τελευταία χρόνια ο βασικότερος ανταγωνιστής του ελαιολάδου στην κατανάλωση (η ομάδα των κυριότερων σπορέλαιων), παρουσίασε αύξηση των τιμών στην παραγωγή λόγω της αύξησης των καυσίμων και της επίσης αυξημένης χρήσης τους στην παραγωγή βιοκαυσίμων. Η άνοδος αυτή των τιμών των σπορέλαιων δεν επηρέασε καθόλου τις τιμές του ελαιολάδου στην παραγωγή οι οποίες λιμνάζουν σ’ όλες τις ελαιοπαραγωγικές χώρες.
Η αιτία αυτής της κατάστασης πρέπει λοιπόν να αναζητηθεί κατά κύριο λόγο στην παραγωγή η οποία υπερκαλύπτει την κατανάλωση παρ’ όλο που αυτή είναι σε αύξηση. Στην υπερπαραγωγή!

Πράγματι την δεκαετία 2000-20010 η παγκόσμια παραγωγή λαδιού πέρασε από του 2.535.000 τόνους στους 2.967.000 τόνου (αύξηση 17%).Την τελευταία τετραετία όμως η μέση ετήσια αύξηση ήταν του 2,5 %.
Σημαντικά αρνητικό ρόλο για τους παραγωγούς παίζει και η εμπορία χύμα που χαρακτηρίζει σε μεγάλο βαθμό την ευρωπαϊκή ελαιοκομία. Η μορφή αυτή εμπορίας συμβάλει στο να μείνει ακάλυπτο το υψηλό κόστος παραγωγής του λαδιού μεταφέροντας το μεγαλύτερο μέρος της προστιθέμενης αξίας του στις επόμενες φάσεις εκμετάλλευσής του: της εμφιάλωσης και της διανομής.

Η αύξηση της παραγωγής δεν είναι όμως ομοιόμορφη. Μαζί με την αύξηση της ευρωπαϊκής παραγωγής (ιδιαίτερα Ισπανίας και Ελλάδας) αυξάνει πιο πολύ (ποσοστιαία) η παραγωγή των μη ευρωπαϊκών χωρών: της Αργεντινής, της Αυστραλίας, του Μαρόκου, της Τυνησίας, της Τουρκίας, κ.α. Η πίεση της παραγωγής αυτών των χωρών στις διεθνείς αγορές θα αυξηθεί σημαντικά στο μέλλον σε βάρος των ευρωπαϊκών εξαγωγών.

Σημαντικό ρόλο παίζει το γεγονός ότι η αύξηση της παγκόσμιας κατανάλωσης γίνεται τροφοδοτώντας τις νέες αγορές με λάδι χαμηλής ποιότητας για την εξασφάλιση μεγαλύτερων εμπορικών περιθωρίων δεδομένου ότι οι καταναλωτές των νέων αγορών δεν είναι σε θέση να εκτιμήσουν τις ποιοτικές διαφορές. Η στρατηγική αυτή ευνοεί τα ποιοτικά χαμηλότερα λάδια και τα πιο φτηνότερα. Δηλ. τα Ισπανικά. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια οι ισπανικές εξαγωγές διευρύνθηκαν περισσότερο από τις ιταλικές. Ευνοεί όμως και την διεύρυνση των εντατικών και αρδευόμενων ελαιώνων υψηλής πυκνότητας για την μείωση του κόστους αλλά και της συμπίεσης των τιμών στην παραγωγή (στην Πορτογαλία π.χ διατέθηκαν χιλιάδες παραποτάμιων εκταρίων γι αυτού του είδους την καλλιέργεια, το ίδιο στην Ισπανία, ενώ , στην άλλη ακτή, το Μαρόκο προγραμματίζει το διπλασιασμό της παραγωγής του).

Είναι φανερό ότι η τάση αυτή βάζει περισσότερο σε κρίση τους ελαιώνες των προβληματικών και εδαφολογικά και κλιματικά δύσκολων περιοχών σαν την περισσότερη Πελοπόννησο και ιδιαίτερα την Μεσσηνία και την Λακωνία, ως και το μεγαλύτερο ποσοστό ελληνικών ελαιώνων.
Εκτός αν τρυπήσουμε τα βουνά και τους λόφους της Μεσσηνίας, δωρεάν βέβαια, με εκατομμύρια αρτεσιανά σε βάρος του ελάχιστου πόσιμου νερού που διαθέτουμε-
Κι αν είναι αναμφισβήτητο ότι και οι ελαιώνες μας θέλουν ανανέωση και εκσυγχρονισμό άλλο τόσο αναμφισβήτητη είναι και η δυσκολία αύξησης του γεωργικού κλήρου σε μια χώρα σαν την Ελλάδα όπου η τιμή της γης (για έξω αγροτικούς λόγους) απέχει από τις γεωργικές δυνατότητες εκμετάλλευσης τόσο όσο σε καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης.

Θανάσης Μαυρούλης

4 Φεβρουαρίου 2011

2 Φεβρουαρίου 2011

Πως ξεκίνησε η "Αγριάδα"

Ακριβώς πριν από 2 χρόνια ξεκινήσαμε.


Αφού ευχαριστήσουμε όλους τους φίλους συνεργάτες (αγρότες, γεωπόνους, μεταφραστές, κομπιουτεράδες, κ.άλ), ας θυμηθούμε την πρώτη μας ανάρτηση πατώντας απλά εδώ .

Από τρελό και ...... πεθαμένο αγρότη μαθαίνεις την αλήθεια .




Η "Αγριάδα" έκλεισε ......


....τα δύο χρονάκια και μπαίνουμε στα ΤΡΙΑ !!!!!!!!!

Ευχαριστούμε από καρδιάς, όλους τους συναδέλφους αγρότες, όλους τους φίλους αναγνώστες.
Ευχαριστούμε και τους κακόπιστους "φίλους". Απ' ότι μπορείτε να διακρίνετε, αντέχουμε ακόμη το ... τράβηγμα των αυτιών ......
Να είμαστε όλοι καλά και υγιείς !!

1 Φεβρουαρίου 2011

Χρόνια Πολλά στους Αμπελουργούς μας !!!


Σήμερα είναι του Αγίου Τρύφωνος, προστάτη των αμπελουργών. 

Χρόνια μας Πολλά !!

Ερώτηση Κόλλια προς Υπ. Γεωργίας για τις αποζημιώσεις των αιτούντων αμπελοκαλλιεργητών του 2009


Στην "Αγριάδα" έχουμε αποδείξει ότι δεν φοράμε "κομματικά" γυαλιά.
Έχουμε αποδείξει ότι δεν περιμένουμε να αναρτήσουμε "έτοιμες" ειδήσεις και κείμενα, που οι γνωστοί - άγνωστοι στέλνουν σωρηδόν. Εκτός εάν παρουσιάζουν ιδιαίτερο "αγροτικό" ενδιαφέρον.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι "γουστάρουμε" να γεμίζει το γραμματοκιβώτιο μας με ανούσια και άσχετα μηνύματα. 

Διαβάσαμε λοιπόν, την επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Κορινθίας της Ν.Δ. κ. Κόλλια προς το Υπουργείο Γεωργίας, σχετικά με μια ιδιαίτερη πτυχή της υπόθεσης των Κορίνθιων αμπελοκαλλιεργητών που έχουν αιτηθεί αποζημίωση για το 2009. Θεωρώντας την πολύ ενδιαφέρουσα, θεωρήσαμε σκόπιμο να την αναδημοσιεύσουμε :

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς: Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
κ. Κώστα Σκανδαλίδη
Θέμα: Αποζημιώσεις αμπελοκαλλιεργητών Κορινθίας από καταστροφές του 2009
Τον Σεπτέμβριο 2009 οι αμπελοκαλλιεργητές της Κορινθίας υπέστησαν εκτεταμένες καταστροφές από έντονες βροχοπτώσεις. Οι εκτιμήσεις διήρκεσαν έξι μήνες και τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά, αφού τα πορίσματα περιέγραφαν ποσοστά ζημίας πολύ κατώτερα των πραγματικών καταστροφών και, ως εκ τούτου, χαμηλότατες αποζημιώσεις. 
Η διαδικασία των ενστάσεων κατέστη άγονη, διότι οι επανεκτιμήσεις ήταν αδύνατον να πραγματοποιηθούν έξι μήνες μετά τη ζημιά. Η τότε ηγεσία του Υπουργείου, σε αλλεπάλληλες συσκέψεις με εκπροσώπους των αγροτών, υπεσχέθη να δώσει συμπληρωματικές αποζημιώσεις. 

Στη συνέχεια προκρίθηκε μία πρωτοφανής, χρονοβόρα και διάτρητη διαδικασία που δεν προβλέπεται από τον κανονισμό του ΕΛΓΑ και η οποία είχε ως αποτέλεσμα πολλοί αμπελοκαλλιεργητές να μην πάρουν καμία συμπληρωματική αποζημίωση. 1.172 παραγωγοί έπεσαν θύματα ενός αυθαίρετου υπολογισμού της επιστροφής ΦΠΑ, αφού έγινε με βάση όχι στοιχεία που τηρούν οι ΕΑΣ και οι ΔΟΥ, αλλά του ΚΕΠΥΟ, το οποίο όμως δεν τηρεί στοιχεία επιστροφής ανά προϊόν, αλλά για το σύνολο της παραγωγής. 
1.327 παραγωγοί βρέθηκαν να έχουν μηδενική επιστροφή ΦΠΑ για το 2009. Ο ΕΛΓΑ αντί να εκλάβει τη μηδενική επιστροφή ως ολοκληρωτική καταστροφή, την ερμήνευσε ως έλλειψη στοιχείων και απέκλεισε αυτούς τους παραγωγούς από τις αποζημιώσεις. 

Κατόπιν τούτων ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Με βάση ποια στοιχεία έγινε ο υπολογισμός της επιστροφής ΦΠΑ; Έγινε διαχωρισμός ανά προϊόν ή υπολογίστηκε η επιστροφή ανά αγρότη από το σύνολο των προϊόντων του;
2. Εφόσον υπάρχουν αγρότες που έχουν μηδενική επιστροφή ΦΠΑ από σταφύλι για το 2009, θα προχωρήσει ο ΕΛΓΑ στην αποζημίωσή τους, αφού κατά τεκμήριο μηδενική επιστροφή ΦΠΑ σημαίνει μηδενική παραγωγή και μηδενικές πωλήσεις;
3. Πώς και πότε θα καθοριστούν αποζημιώσεις για αμπελοκαλλιεργητές που τηρούν βιβλία, για τους οποίους η διαδικασία δεν έχει προχωρήσει καθόλου;


Ο ΕΡΩΤΩΝ

Κωνσταντίνος Κόλλιας

Βουλευτής Κορινθίας