30 Αυγούστου 2010

Τελειώνει η ονομασία της Κορινθιακής σταφίδας; Πλέον θα μιλάμε για "σταφίδα Ηλείας";

Την ώρα που οι περισσότεροι στην "εύρωστη" Κορινθία,  ασχολούνται με τα τραγελαφικά, είτε  των επερχόμενων Δημοτικών εκλογών, είτε του φετινού τρυγητού, κάποιοι άλλοι και συγκεκριμένα στην Ηλεία, ασχολούνται με σοβαρότερα ζητήματα.....
Του πως δηλαδή θα ενισχύσουν την υπεραξία ενός παραγόμενου προιόντος τους, της μαύρης Κορινθιακής Σταφίδας .
Έτσι λοιπόν προχωρούν τις διαδικασίες, για την αναγνώριση της μαύρης σταφίδας τους, ως "σταφίδα Ηλείας" και όχι σαν "Κορινθιακή Σταφίδα" ή Μαύρη Κορινθιακή" που αιώνες τώρα αναγνωρίζεται στην εγχώρια και κυρίως στην παγκόσμια αγορά.
  • ΕΥΓΕ στους κορίνθιους αγροτοσυνεταιριστές της ΣΚΟΣ. 
  • ΕΥΓΕ και στην Νομαρχία με τις υπηρεσίες της. 
  • ΕΥΓΕ σε όλους τους Κορίνθιους πολιτικούς που έγκαιρα μας ενέπνευσαν να κατοχυρώσουμε το όνομα της "Μαύρης Κορινθιακής"
  • ΕΥΓΕ και σε όλους τους κορίνθιους παραγωγούς της "Μαύρης" για την διαχρονική ανοχή και απάθεια που επιδεικνύουν !!!!!
Την είδηση "αλιεύσαμε" από το Agronews.gr. Διαβάστε όλο το άρθρο :














Προς τελική απόφαση για τη «Σταφίδα Ηλείας»    


  Στην τελική ευθεία για την καταχώρισή της ως Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ) μπαίνει η «Σταφίδα Ηλείας», με τη δημοσίευση σχετικής αίτησης στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η «Σταφίδα Ηλείας» παράγεται σε οριοθετημένη γεωγραφικά περιοχή που ταυτίζεται με το νομό Ηλείας. η ποικιλία της είναι  Κορινθιακής Σταφίδας, προέρχεται από ρώγες μαύρων σταφυλιών του είδους Vitis Vinifera, οι οποίες έχουν υποστεί φυσική αποξήρανση στον ήλιο ή στη σκιά.


Τα χαρακτηριστικά της σταφίδας Ηλείας που την κάνουν να ξεχωρίζει από τις άλλες σταφίδες περιγράφονται παρακάτω: 
- Η λίγο πιο στρογγυλή, ομοιόμορφη ρώγα της και το ιδιαίτερα μαύρο χρώμα της. 
- Η υψηλότερη περιεκτικότητα σε σάκχαρα και τρυγικό οξύ. Συγκεκριμένα η ελάχιστη περιεκτικότητα σε σάκχαρα είναι 70 %, ενώ η ελάχιστη περιεκτικότητα σε τρυγικό οξύ είναι 1,69 %. Τα ποσοστά σακχάρων και τρυγικού οξέος μπορεί να είναι και μεγαλύτερα ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν.
Η περιεκτικότητα της ξηράς μαύρης σταφίδας Ηλείας σε υγρασία κυμαίνεται από 13-18 %, ενώ στα 100 γραμμάρια80 γραμμάρια υδατάνθρακες.
προϊόντος περιέχονται από 70-
Προϊόν μοναδικής ποιότητας
Με αρωγό το γόνιμο υπέδαφος και τις ιδιαίτερες κλιματολογικές συνθήκες, οι παραγωγοί στην Ηλεία παράγουν ένα προϊόν μοναδικής ποιότητας. 
Σύμφωνα με εδαφολογικές αναλύσεις στις περιοχές του Νομού Ηλείας προκύπτει πως τόσο το έδαφος όσο και το υπέδαφος της περιοχής, είναι πλούσια σε χούμο το οποίο ευνοεί την ανάπτυξη και παραγωγή της σταφίδας Ηλείας. Επίσης είναι ιδιαίτερα πλούσια σε κάλιο ο ρόλος του οποίου είναι καθοριστικός για την καλλιέργεια της σταφίδας αφού από τα κύρια θρεπτικά συστατικά το κάλιο χρησιμοποιείται από το αμπέλι σε ποσότητες μεγαλύτερες ακόμα και από το άζωτο. Το γεγονός αυτό ευνοεί την γλυκιά γεύση της Σταφίδας Ηλείας (είναι γνωστό ότι η σχετική έλλειψη καλίου επηρεάζει την ποιότητα της παραγωγής αφού παράγονται άγλυκα και πράσινα σταφύλια). 
Επίσης στην οριοθετημένη περιοχή του νομού Ηλείας επικρατούν καιρικές συνθήκες που ευνοούν την ωρίμανση και κατ’ επέκταση την συγκομιδή της σταφίδας Ηλείας η οποία πραγματοποιείται ενωρίτερα (Αύγουστο) σε σχέση με άλλες σταφιδοπαραγωγικές περιοχές. Συγκεκριμένα, οι χαμηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού (μέσος όρος 24 βαθμοί κελσίου) και η χαμηλή σχετική υγρασία κατά τους καλοκαιρινούς μήνες (κατά μέσο όρο 73 %) επιταχύνουν την ωρίμανση των καρπών. Επιπλέον οι ιδιαίτερες κλιματολογικές συνθήκες του Νομού Ηλείας (χαμηλή σχετική υγρασία κατά τους καλοκαιρινούς μήνες) αποτρέπουν την ανάπτυξη σημαντικών ασθενειών της σταφίδας όπως ο περονόσπορος. 
Τέλος, πολύ σημαντικό ρόλο στην ποιότητα που έχει αποκτήσει το προϊόν είναι οι ιδιαίτερες καλλιεργητικές και μετασυλλεκτικές τεχνικές που εφαρμόζουν οι σταφιδοπαραγωγοί του νομού Ηλείας και οι οποίες βασίζονται σε γνώση και εμπειρία πολλών ετών. Συγκεκριμένα, τόσο η ξήρανση με απευθείας έκθεση του καρπού στον ήλιο, όσο και η ξήρανση υπό σκιά, αποτελούν φυσικές μεθόδους αποξήρανσης καθώς κανένα τεχνικό και μηχανικό μέσο δεν επεμβαίνει προκειμένου να ξεκινήσει ή να επιταχυνθεί η διαδικασία ξήρανσης. Και στις δύο περιπτώσεις το άδειασμα των σταφυλιών γίνεται με προσοχή για να μην σπάζουν οι ρώγες του σταφυλιού. Η αποξήρανση της «Σταφίδας Ηλείας» πραγματοποιείται χωρίς προηγούμενη εμβάπτιση σε αλκαλικά διαλύματα.
Διαδιασία αποξήρανσης
Η διαδικασία της αποξήρανσης της σταφίδας Ηλείας στο νομό Ηλείας επιτυγχάνεται με δύο και μόνο τρόπους:
1) Απευθείας έκθεση του συγκομιζόμενου καρπού στον ήλιο πάνω σε ειδικά διαμορφωμένες επιφάνειες γνωστές και ως αλώνια (επικλινείς επιφάνειες και από τις δύο μεριές με μια κορυφή και με κενά ανάμεσά τους) που μοιάζουν με «σκεπή σπιτιών».
2) Αποξήρανση του συγκομιζόμενου προϊόντος στη σκιά με την χρήση ειδικών κατασκευών η οποία αργεί περισσότερο από την αντίστοιχη στον ήλιο, αλλά δίνει καλύτερο χρώμα στην σταφίδα. Τα σταφύλια τοποθετούνται πάνω σε καλαμωτές κατασκευασμένες από δύο ξύλινες πήχες καρφωμένες μεταξύ τους με 3-4 πήχες. Παράλληλα προς τις μεγάλες πλευρές είναι τοποθετημένα τα καλάμια ή πολύ λεπτές σανίδες που τοποθετείται ο συγκομιζόμενος καρπός. Τα σταφύλια ξηραίνονται με φυσικό τρόπο αφού ο μόνος παράγοντας που επιδρά σε αυτά και τα βοηθά να ξηραθούν είναι ο φυσικός αέρας της περιοχής. 
Ιδιαιτερότητα του προϊόντος
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της «Σταφίδας Ηλείας» που την κάνουν να ξεχωρίζει από άλλες σταφίδες εκτός των φυσικών χαρακτηριστικών της ομοιόμορφο μέγεθος της ρώγας, πιο στρογγυλό σχήμα και ιδιαίτερο μαύρο χρώμα είναι και η υψηλότερη περιεκτικότητα σε σάκχαρα ελάχιστη 70 % και τρυγικό οξύ ελάχιστο 1,69 %.  
Η «Σταφίδα Ηλείας» είναι γέννημα θρέμμα του οικολογικού περιβάλλοντος του νομού Ηλείας και διαθέτει στις ποιοτικές της προδιαγραφές τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τόπου παραγωγής της.
Το ιδιαίτερο μαύρο χρώμα της και τα υψηλά ποσοστά τρυγικού οξέος και σακχάρων οφείλονται στο συνδυασμό εδαφολογικών (πλούσια σε κάλιο εδάφη — σταφίδες με μεγαλύτερη περιεκτικότητα σακχάρων), κλιματολογικών παραγόντων (πρώιμη ωρίμανση), καλλιεργητικών τεχνικών (μη εφαρμογή χαρακώματος) και τέλος στην εμπειρία των σταφιδοπαραγωγών στην τεχνική αποξήρανσης της σταφίδας με απευθείας έκθεση του συγκομιζόμενου καρπού στον ήλιο ή σε σκιά με την χρήση ειδικών κατασκευών η οποία αργεί περισσότερο αλλά δίνει το έντονο μαύρο χρώμα στη σταφίδα.
Τα χαρακτηριστικά του εδάφους και υπεδάφους της περιοχής (υψηλή περιεκτικότητα σε κάλιο και χούμο) συμβάλλουν στην ιδιαίτερη ποιότητα του προϊόντος σε σχέση με άλλες σταφίδες άλλων περιοχών, δηλαδή την αυξημένη περιεκτικότητα της σταφίδας σε σάκχαρα και τρυγικό οξύ.
Επιπλέον, οι ιδιαίτερες κλιματικές συνθήκες του νομού Ηλείας (π.χ. μέση σχετική υγρασία κατά τους καλοκαιρινούς μήνες 73 %) προσδίδουν στην καλλιέργεια της σταφιδάμπελου ένα επιπλέον πλεονέκτημα καθώς αποτρέπουν την ανάπτυξη κάποιων ασθενειών και εχθρών της σταφίδας όπως π.χ. περονόσπορος, φόμοψη, κοκκοειδή. Επίσης, οι ξηρικές συνθήκες του νομού συμβάλλουν σημαντικά στην αποξήρανση της σταφίδας την μετά τρύγο περίοδο.
Παρόλο που η «Σταφίδα Ηλείας» ξεχωρίζει για τα ιδιαίτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά της δεν μπορεί να παραβλεφθεί και η φήμη που έχει αποκτήσει. 

Ιστορικό προϊόν
Ο νομός Ηλείας είναι στενά συνδεδεμένος με την παραγωγή της «Σταφίδας Ηλείας» από πολύ παλιά καθώς η ιστορία της στην περιοχή ξεκινά από τις αρχές του 14ου αιώνα και έκτοτε οι αναφορές σε πηγές είναι πολύ συχνές. Η ιδιαίτερη ποιότητα της «Σταφίδας Ηλείας» ήταν γνωστή στην ευρωπαϊκή αγορά από τον 19ο αιώνα. Συγκεκριμένα, οι εξαγωγές του προϊόντος από το πρώτο μισό του 19ου αιώνα και μετά, οδήγησε την Ηλεία σε τόσο ακραία ειδίκευση έτσι ώστε να μπορεί να μιλήσει κάποιος για μονοκαλλιέργεια αφού ένας ολόκληρος αγροτικός κόσμος βγήκε από την οικονομία της αυτάρκειας και προσανατολίστηκε προς την εμπορευματοποιημένη παραγωγή.
Το 1878 η σταφίδα Ηλείας παρουσίασε μεγάλη ζήτηση και έγινε ιδιαίτερα γνωστή όταν προσβλήθηκαν και καταστράφηκαν τα Γαλλικά αμπέλια από την εισβολή της Φυλλοξήρας (Dactulosphaira vitifoliae). Τότε οι Ευρωπαϊκές Αγορές και κυρίως η Γαλλική, απορρόφησαν ένα μεγάλο μέρος της σταφίδας διευρύνοντας έτσι ακόμη περισσότερο τη φήμη της.
Την εποχή μάλιστα της μεγάλης ανάπτυξης της «Σταφίδας Ηλείας», ο Νομός Ηλείας είχε γίνει το σταυροδρόμι του εμπορίου αφού εκεί κατασκευάστηκε η σιδηροδρομική ένωση Πύργου (πρωτεύουσα του Νομού Ηλείας) με το λιμάνι του Κατάκολου. Η σιδηροδρομική γραμμή κατασκευάστηκε για την γρηγορότερη και ευκολότερη μεταφορά της σταφίδας Ηλείας από τα χωράφια στο λιμάνι και στα πλοία που παρελάμβαναν σταφίδα η οποία προορίζονταν για εξαγωγή. Η κατασκευή του σιδηροδρόμου και συγκεκριμένα της γραμμής Πύργου-Κατακόλου, που λειτούργησε στις 3 Φεβρουαρίου του 1883 ήταν η πρώτη σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Η φήμη της σταφίδας Ηλείας τεκμηριώνεται και με εμπορικά στοιχεία που αφορούν τις ποσότητες που εξάγονταν σε χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική από το 1912.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται μέχρι σήμερα αφού ένα μεγάλο μέρος της αγοράς της σταφίδας Ηλείας εξάγεται σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία και Ολλανδία αλλά και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως είναι οι χώρες της Βόρειας Αμερικής.

27 Αυγούστου 2010

Τιμές σταφυλιών στην Γερμανία

Από πληροφορίες μας, οι τιμές των σταφυλιών στην Γερμανία έχουν μεγάλη απόκλιση μεταξύ τους. Στο γνωστό υπερκατάστημα της Aldi υπάρχουν σταφύλια Κρήτης με 2 ευρώ το κιλό, ενώ σε συνοικιακό μανάβικο, υπάρχει σουλτανίνα Τουρκίας με .... 6 ευρώ το κιλό.

14 Αυγούστου 2010

Για σένα Μαρία, Παναγιώτη και Δέσποινα

Χρόνια σας πολλά παιδιά !!! Σας αφιερώνω το καταπληκτικό κομμάτι "Anything you want" από τους Βρετανούς Belleruche .

Anything you Want - Belleruche
Ανέβηκε απÏ� sparte. - Δείτε τα πιο πρÏ�σφατα επιλεγμένα μουσικά videos.

12 Αυγούστου 2010

Οι τιμές για ξερή κορινθιακή και σταφίδα

Η τιμή για την ξερή σταφίδα θα είναι χαμηλότερη από πέρυσι, σύμφωνα με πληροφορίες που διαρρέουν από την ΚΣΟΣ (Κοινοπραξία Συνεταιριστικών Οργανώσεων Σουλτανίνας).
Οι τιμές θα μειωθούν περίπου 30 λεπτά ανά κιλό προιόντος.
Αναλυτικότερα η σταφίδα εξαιρετικής ποιότητας "ο άσσος" από €1,5 πέρυσι θα πάει στο €1,20 φέτος, η σταφίδα νούμερο 2, από €1,30 πέρυσι στο  1 ευρώ φέτος και η σταφίδα νούμερο 4, στα 80 λεπτά το κιλό.
Δυστυχώς η ΚΣΟΣ δεν έχει καταφέρει να ανταποκριθεί στις ανάγκες των παραγωγών μελών της. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι μέσα σε ένα χρόνο, της "έφυγαν" 300.000 ευρώ μόνο για 2 υποθέσεις. Πρώτον τα 100 χιλιάρικα είναι το πρόστιμο που επιβλήθηκε πέρυσι στην Συνεταιριστική οργάνωση για ....παράνομους και ανασφάλιστους εργαζόμενους (!!!) στο εργοστάσιο της. Και δεύτερον τα υπόλοιπα 200 χιλιάρικα δόθηκαν ως εφάπαξ στον απελθόντα διευθυντή της ΚΣΟΣ. Νομότυπα βέβαια γιατί ως γνωστόν οι μισθοί των ...Διευθυντάδων είναι ολίγον παχουλοί !!!
Όλος τυχαίως επίσης, ο απελθών διευθυντής της ΚΣΟΣ, είναι γιος ... πρώην διευθυντή της Ένωσης Αγροτ. Συνεταιρισμών Ηρακλείου, ενώ ο νυν πρόεδρος της ΚΣΟΣ είναι επίσης ο "μαθουσάλας" πρόεδρος της ΕΑΣ Ηρακλείου κ. Γαβαλάς !!!! Γενικά είμαστε όλοι μια ..... ωραία οικογένεια ....

Από την  ΣΚΟΣ (Συνεταιριστική Κορινθιακής Σταφίδας), φημολογείται ότι μετά τον Δεκαπενταύγουστο θα ανακοινώσει, ότι θα παραλάβει μαύρη κορινθιακή στην ίδια τιμή με την περυσινή, δηλαδή στο 1,10 ευρώ.
Φήμες επίσης θέλουν την ΣΚΟΣ να προσπαθεί να "ανεβάσει" λίγο την τιμή για τους παραγωγούς. Κάτι απόλυτα δικαιολογημένο, εάν σκεφτεί κανείς ότι δεν υπάρχει ούτε κιλό απόθεμα από προηγούμενες χρονιές και επίσης ότι η φετινή παραγωγή θα είναι μειωμένη παραπάνω από 10%. Όταν λοιπόν κάποιοι "καλοθελητές", σε οικονομικά κακές χρονιές για τους παραγωγούς της μαύρης κορινθιακής, χρησιμοποιούν ως επιχείρημα τον περίφημο νόμο της αγοράς, περί προσφοράς και ζήτησης, ας τον χρησιμοποιήσουν φέτος προς όφελος των αγροτών. 

11 Αυγούστου 2010

Τρύγος 2010

ΘΕΡΟΣ - ΤΡΥΓΟΣ - ΠΟΛΕΜΟΣ
Καλή Αρχή Συνάδελφοι.............. και καλύτερο τέλος με λιγότερα προβλήματα και περισσότερα χρήματα στην τσέπη μας !!!

Από "Βίος & Πολιτεία" : Ελλάς το μεγαλείο σου ....

Μας άρεσε πολύ και θέλουμε να το διαδώσουμε.
Από το κορινθιακό blog "Κορινθίων Βίος και Πολιτεία" η καταπληκτική ανάρτηση ΕΔΩ !!!

8 Αυγούστου 2010

Αυξημένες οι εξαγωγές σταφυλιών σε σχέση με το 2009

Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, οι εξαγωγές των ελληνικών σταφυλιών παρουσίασαν αύξηση, σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο.
Αναλυτικότερα έως τώρα έχουν εξαχθεί 3.292 τόνοι σταφυλιών έναντι 427 τόνων το 2009.

Και όλα αυτά παρά την απεργία των φορτηγών Δ.Χ., την έλλειψη καυσίμων, αλλά και την σχετική οψημότητα που υπάρχει στην φετινή παραγωγή. Τότε γιατί άραγε, κάποιοι συνεχίζουν να μιλούν για κρίση, θέλοντας να πάρουν τα εξαγώγιμα σταφύλια με 50 λεπτά και κάτω ;

Ξυπνήστε Αγρότες !!!

6 Αυγούστου 2010

Μπουτίκ μεσογειακής διατροφής ο δρόμος για την Ελλάδα


Παραδοσιακά προϊόντα ποιότητας μπορούν να ανοίξουν τις ξένες αγορές
  
Άρθρο της Γιολάντας Τότσιου από τα «ΝΕΑ» της 6.8.2010

«Κι όμως, από το τι είναι στο τι μπορεί να είναι, περνάς μια γέφυρα που σε πάει, ούτε λίγο ούτε πολύ, από την Κόλαση στον Παράδεισο. Και το πιο παράξενο: έναν Παράδεισο φτιαγμένον από τα ίδια υλικά που είναι φτιαγμένη ακριβώς και η Κόλαση. Δεν είναι παρά η αντίληψη για τη διάταξη των υλικών που διαφέρει...».
Oδυσσέας Ελύτης, «Ανοιχτά Χαρτιά»

Ποτέ ο στίχος του ποιητή δεν μου φάνηκε πιο επίκαιρος, κυρίως γιατί βρίσκεται ένα στάδιο πριν από το τι μπορεί να γίνει, στο τι μπορεί να είναι. Τerra-patrie: η γη μας, ο πολιτισμός και η κουλτούρα μας. Η γη μας- η πατρίδα μας.

... Από το τι είναι στο τι μπορεί να είναι... 

 
Ο Κήπος των Εσπερίδων. Ο κήπος που χάρισε ως γαμήλιο δώρο η Γη στην Ηρα και τον Δία, τον κήπο που έβγαζε τα χρυσά μήλα- το χρυσάφι της γης, το χρυσάφι που μπορεί να δώσει η γη μας που την έχουμε απαξιώσει. Με αλόγιστη χρήση χημικών, μηχανημάτων, τη μονοκαλλιέργεια ή τις στρεβλές επιδοτήσεις, το πολιτιστικό απόθεμα του κάθε τόπου, το οποίο επίσης έχουμε απαξιώσει με μια στατική θεώρηση προσέλκυσης μαζικού τουρισμού κυρίως διερχόμενου, χαμηλής ποιότητας και χαμηλής προστιθέμενης αξίας για τον τόπο, terra patrie! Ενας κήπος- αγρόκτημα- «Φράγμα γεύσης», όπου οι Εσπερίδες θα φυλάσσουν τις προδιαγραφές ποιότητας, που προσδίδουν τα μοναδικά οργανοληπτικά χαρακτηριστικά των τοπικών ποικιλιών και περικλείουν τα αρώματα των βουνοκορφών της Πίνδου ή των Αγράφων, τη θαλάσσια αύρα, τον Γαρμπή ή τον Πουνέντε. Εχουμε ξεχάσει τη γεύση και το άρωμα της ντομάτας και της πιπεριάς, με τα άνοστα χοντρόφλουδα υβρίδια.

Ενας κήπος, ένα επισκέψιμο αγρόκτημα, που θα συνδυάζει τη βιοποικιλότητα του τόπου, τις τοπικές ποικιλίες και φυλές, τις παραδοσιακές τεχνικές με σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα, τη δημιουργία πρότυπων μονάδων μεταποίησης και παραγωγής παραδοσιακών προϊόντων, τη συνεργασία με τα ερευνητικά ιδρύματα για την ανάδειξη των μοναδικών χαρακτηριστικών των προϊόντων αυτής της γης, την περιβαλλοντική διάσταση, σύμφωνα με τη Λευκή Βίβλο ΕU White Ρaper on Climate Change and Complementing Report «Αdapting to climate change: the challenge for Εuropean agriculture and rural areas», Τhe Commission staff working document «Τhe role of Εuropean agriculture in climate change mitigation».

...Δεν είναι παρά η διάταξη... 

 
Η μεσογειακή διατροφή και τα προϊόντα ποιότητας, καθώς και τα παραδοσιακά προϊόντα, έχουν αποτελέσει τελευταία αντικείμενο πολλαπλών αναφορών και υπομνημάτων που τονίζουν τη σπουδαιότητά τους για την ελληνική Οικονομία- πλην όμως δεν έχει τεθεί ποτέ ένα πλαίσιο αξιοποίησης και προώθησης της τοπικής γεωργικής παραγωγής προς αυτήν την κατεύθυνση και δεν έχει αξιοποιηθεί ως εργαλείο marketingανάπτυξης και οικονομικής ευημερίας των παραγωγών πρωτογενών και μεταποιημένων προϊόντων, ως αναπτυξιακό εργαλείο εν τέλει, πολύ δε περισσότερο ως εργαλείο ανάδειξης και σύνδεσης με τον τουρισμό, ως δημιουργία προστιθέμενης αξίας για τις περιοχές προορισμού. Η επιστημονική κοινότητα έχει σημαντικές εργασίες σχετικά, πλην όμως δεν αρκεί και δεν συνδέεται με την αναπτυξιακή διαδικασία.

Τα χόρτα του βουνού, το σταμναγκάθι ή η εισαγόμενη ρόκα και τα υβρίδια οπωροκηπευτικών δεν έχουν καμιά θετική επίδραση στην αγροτική ή εθνική οικονομία. Στον τομέα των οπωροκηπευτικών σκέφτομαι μια ποικιλία προϊόντων μεσογειακής διατροφής- τα περίφημα ελληνικά λαδερά σε διάφορες νέες συσκευασίες, με κυρίως εξαγωγικό προφίλ «Μediterranean Vegetarian Line», καθώς και μια σειρά gourmet προϊόντων μεσογειακής διατροφής με ελαιόλαδο και τα διάφορα λαχανικά γεμιστά με ρύζι και κιμά. Σκέφτομαι μια «παλέτα κυκλαδίτικων τυριών»- από τα περίπου 40 μοναδικά τυριά των Κυκλάδων- που θα προβάλλει την ταυτότητα και την ιδιαιτερότητα των νησιών, με τη μοναδική βλάστηση που, ποτισμένη από την αλμύρα της θάλασσας προσδίδει στο γάλα και κατ΄ επέκταση στο τυρί μια μοναδικότητα αντάξια φημισμένων γαλλικών ή ιταλικών τυριών, ικανά να ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο.

Σκέφτομαι ένα «ψάρι ημέρας» Κυκλάδων, Ευρίπου, Αμβρακικού, Χαλκιδικής, με αισθητήρια που καταδεικνύουν τη «φρεσκότητα».

Σκέφτομαι ακόμη πως τα περίφημα παραδοσιακά μας προϊόντα- για τα οποία γίνεται τόσος λόγος και για τα οποία υπάρχει αυξανόμενη ζήτηση- δεν έχουν καν θεσμικό πλαίσιο. Σκέφτομαι μια Ελλάδα «boutique» γεωργικών προϊόντων και τροφίμων στην Ευρώπη.

Εθνικός κατάλογος και ετικέτες ποιότητας για παραδοσιακά προϊόντα
 
Υιοθέτηση μέτρων: Τα μέτρα που προβλέπει ο ΚΑΝ. 1698/2005 σχετικά με τα προϊόντα ποιότητας, τη σύνδεση της γεωργικής παραγωγής με την έρευνα και την τεχνολογία, τη δημιουργία ειδικών σημάτων ποιότητας- νησιωτικά, ορεινά, παραδοσιακά, premium quality. Στοιχεία που, για παράδειγμα στη Γαλλία, αντιπροσωπεύουν οι «κόκκινες ετικέτες» (label rouge) και τα ειδικά σήματα για τα υπερπόντια νησιά-, ανάπτυξη ενός Εθνικού Καταλόγου Παραδοσιακών Προϊόντων. Αξίζει να αναφερθεί ότι η Ιταλία έχει κατοχυρώσει έναν εθνικό κατάλογο 3.500 παραδοσιακών προϊόντων με συστηματική δουλειά.

Εικονική πραγματικότητα; 

Ενα βήμα παραπέρα: μια επένδυση έντασης γνώσης και εργασίας με χαμηλή εκμηχάνιση αλλά με state-of-the-art της επιστημονικής γνώσης και τεχνολογίας, και ισχυρά στοιχεία της κουλτούρας και της παράδοσης. Τα στοιχεία αυτά συμβαδίζουν σε όλα τα προϊόντα ποιότητας με ισχυρή φήμη και υψηλή εμπορική αξία. Κονιάκ, port, φημισμένα γαλλικά ή ιταλικά τυριά, αλλαντικά, ξίδι balsamico κ.ά.

Και ένα βήμα παραπέρα: να γίνει ένα υπαίθριο μουσείο ιστορίας της γης και της καλλιέργειάς της, για να ενημερωθούμε για το χρυσάφι της. Να θυμηθούν οι ενήλικοι και να μάθουν οι νέοι το άρωμα της γης- όχι του γκαζόν και του τσιμέντου- το άρωμα των καρπών. Να θυμηθούμε ότι στην αθηναϊκή κοινωνία του 5ου π.Χ. αιώνα τιμούσαν τις γεωργικές ασχολίες ως το θεμέλιο της εθνικής οικονομίας και ο αγρότης είχε πολιτικά δικαιώματα, ενώ οι τραπεζίτες προέρχονταν σχεδόν εξ ολοκλήρου από τις τάξεις που δεν είχαν δικαίωμα ψήφου- Will Durant, Τhe story of civilization, Τόμος Β, Η κλασική μας κληρονομιά, ΕΛΛΑΣ, 1957!!!

Και ένα βήμα παραπέρα: εκτός από την επιστημονική γνώση και τους παραγωγούς, στην αναπτυξιακή διαδικασία χρειάζεται η συμμετοχή των καλλιτεχνών δημιουργών και της διανόησης, για να κάνουν πνευματικές, αισθητικές και καλλιτεχνικές παρεμβάσεις, να προβάλλουν τη γη, τους καρπούς και το πνεύμα, να συμβάλλουν στο όραμα για την ανάπτυξη των περιοχών.

Με τις ιδέες, τα πινέλα τους, τις πρώτες ύλες της γης, την έμπνευσή τους...

Ενα βήμα παραπέρα: ένας ύμνος στη γη, στη γονιμότητα, στη βιοποικιλότητα, μια γιορτή όπως τα «Θεσμοφόρια», που γιορτάζονταν στις ευρύτερες περιοχές της Ελλάδας το φθινόπωρο, προς τιμήν της Δήμητρας Θεσμοφόρου- μια ενότητα εκδηλώσεων σχετικά με τους καρπούς της γης και του πνεύματος- μια σύνδεση της γαστρονομίας με τη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία, μια σύνδεση του τουρισμού με την τοπική ταυ τότητα. Ως πρωτόλεια έκφραση αυτής της προσέγγισης μπορεί να θεωρηθούν οι «Γιορτές Ελληνικής Γης» που πρόσφατα ανήγγειλε η υπουργός Α.Α.&Τ., οι οποίες με κατάλληλη επεξεργασία μπορούν να αποκτήσουν τεχνικό χαρακτήρα- όπως υποδηλώνει η «Θεσμοφόρος» Δήμητρα.

Την ξεχάσαμε την τοπική ταυτότητα. Μπροστά στο glamour του life-style των φερόμενων ως goldenboys ή ως golden ΤV περσόνες, ξεχάσαμε το πραγματικό χρυσάφι της γης και του τόπου μας. Φτάσαμε να διαφημίζουμε τα Αγραφα ως Φινλανδία, τις Εκβολές του Αχέροντα ως Καραϊβική και τους βιότοπους του Νέστου και του Εβρου ως Γαλάζιο Δούναβη!!!

Γαία- Γη- Πατρίδα στον υπερθετικό! 
 
Ο Κήπος των Εσπερίδων μπορεί να είναι επένδυση μέσης ή μεγάλης κλίμακας- ή να διαχυθεί σε πολλά μέρη της Ελλάδας με συνεργασίες μικρών αγροκτημάτων- ο στόχος όμως είναι το χρυσάφι της γης.

Της γης που ερημώνει όταν κλείνουν τα φώτα της τουριστικής περιόδου και αφήνει ως προστιθέμενη αξία τα απορρίμματα και τα πλαστικά μπουκαλάκια νερού στις χωματερές.

Και εδώ τίθεται το θέμα της προστιθέμενης αξίας, της συμπληρωματικότητας και της συνέργειας μεταξύ τουρισμού και γεωργικής παραγωγής και γαστρονομίας. Διότι γαστρονομία δεν νοείται με εισαγόμενα προϊόντα, ούτε ανάπτυξη. Ισως μόνο lifestyle.

Η Γιολάντα Τότσιου είναι γεωπόνος (Ρh.D) - Σύμβουλος Ανάπτυξης (ytotsiou@yahoo.gr)


Σύνδεση τουρισμού, πολιτισμού, τοπικής ταυτότητας

ΤΟ ΡUΖΖLΕ του περάσματος από το τι είναι στο τι μπορεί να είναι απαιτεί δουλειά συλλογική, εμπνευσμένη, συντονισμένη. Απαιτεί πολιτική βούληση, κοινωνική διαβούλευση, συμμετοχή. Συμμετοχή κοινωνικών και παραγωγικών φορέων, επαγγελματιών, επιστημονικής, καλλιτεχνικής και πνευματικής κοινότητας, απαιτεί την ποιότητα της τουριστικής εμπειρίας του επισκέπτη και την ανάδειξη του πολιτισμού ως ζωτικού στοιχείου της ανάπτυξης. Η προσέγγιση αυτή υποστηρίζεται επίσης και από σημαντικά κείμενα της Ευρωπαϊκής Πολιτικής, όπως μεταξύ άλλων η «Χάρτα Πολιτισμικού Τουρισμού», η «Ατζέντα για τον πολιτισμό σ΄ έναν κόσμο παγκοσμιοποίησης» και η «Ατζέντα για έναν αειφόρο και ανταγωνιστικό τουρισμό».

Σκέφτομαι τη δημιουργία θεματικών χωρικών ενοτήτων που δεν θα αντλούν το θέμα τους από ξενόφερτα slogan του σύγχρονου lifestyle, αλλά από τον μύθο και την ταυτότητα των περιοχών όπως οι Μούσες, ο Οιδίποδας, ο Ασκληπιός, ο Διόνυσος, η Οδύσσεια, οι Φρυκτωρίες...

Τα στοιχεία αυτά μπορούν να συνδυαστούν με συμπόσια, παραγωγικές επενδύσεις adventure holidays ή παιχνίδια γνώσης και περιπέτειας, διαδρομές, θεματικά πάρκα, φεστιβάλ και εν γένει με πόλους ανάπτυξης τουριστικών προορισμών ποιότητας.

Σκέφτομαι την ενεργοποίηση του δικτύου των φρυκτωριών- το διαδεδομένο σύστημα επικοινωνίας στην αρχαία Ελλάδα. Η μεταφορά του μηνύματος για την άλωση της Τροίας στις Μυκήνες έγινε μέσω των Φρυκτωριών, εντός μίας ημέρας. Θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα γεγονός διεθνούς εμβέλειας, να προβληθούν ως το... Ιnternet της Αρχαίας Ελλάδας και να συνδυαστούν με επιστημονικά συνέδρια και φεστιβάλ.

Σκέφτομαι ακόμη την «πολιτιστική διαδρομή της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ», ενός εμπνευσμένου δικτύου πολιτιστικού τουρισμού, το οποίο περιπλανάται όπως ο Οδυσσέας από το 1993. Με μικρές χρηματοδοτήσεις από Π.Π. Καλειδοσκόπιο, ΕΟΤ και LΕΑDΕR ΙΙ, μέχρι το 2003.

Και το όραμα για την ανάπτυξη;
Μπορούμε να αλλάξουμε τον πήχυ της SΤΑΝDΑRD & ΡΟΟRS;

Μπορούμε στο επίπεδο της ανάπτυξης και της ευημερίας να θέσουμε:

Την κοινωνική αλληλεγγύη και την ποιότητα ζωής πάνω από τα κυβικά αυτοκινήτων, εξοχικά, πισίνες, ΤV, DVD;

Τη βιοποικιλότητα και την οικολογική ευαισθησία πάνω από την ανεξέλεγκτη και εντατική παραγωγικότητα και εκμηχάνιση;

Τον πολιτισμό και την κουλτούρα μας πάνω από το life-style;

Την ανάδειξη των τοπικών προϊόντων και τη σύνδεσή τους με το circuit του τουρισμού και της γαστρονομίας, πάνω από την κάθε είδους φαστφουντοποίηση;

Τις οικουμενικές αξίες πάνω από την παγκοσμιοποίηση και ό,τι σηματοδοτεί;

Οπως λέει και ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης με περισσή σοφία στο «Ο Κήπος με τις Αυταπάτες»:

«...Για κείνο το κάτι ξεχωριστό που το καθένα τους προσκομίζει στο ύφος της κοινής πατρίδας:

Τιμή στην ελαία, για την εγνωσμένη της φρόνηση.

Στη λουίζα, για την ευγενή της καταγωγή και τους λεπτούς της τρόπους.

Στο μάρμαρο, για το ένα κάτι απόλυτο που αντιπροσωπεύει.

Στον πευκώνα, για το απτό και μη της παρουσίας του.

Στο νεράντζι, για τον τρόπο που επέτυχε δέκα αιώνες αργότερα να συμπυκνώσει την σκέψη των Ιώνων.

Στον θαλασσινό βράχο, για την μνήμη των Πατέρων Πάντων.

Στο απλώς κυανό, για το απείρως παρόμοιο». Σύνδεση με την ταυτότητα των περιοχών, με υψηλή προστιθεμένη αξία εν τέλει για τον τόπο. Μπορούμε να αναστρέψουμε τον πήχυ της SΤΑΝDΑRD & ΡΟΟRS;

Μπορούμε να ανεβάσουμε τον πήχυ της SΤΑΝDΑRD & ΡΟΟRS;

Μπορούμε, εν τέλει, να καταδείξουμε how ΡΟΟR their SΤΑΝDΑRDS are;

Ορτσα στον καιρό, ανάντι στον Μαΐστρο!

...τιμή στην ελαία!..

5 Αυγούστου 2010

Αυτοί που διαθέτουν ... απίδια... έχουν τύχη !! Τελικά μόνο η Αγριάδα θα αποκαλύπτει ;

Ακόμη δεν έχει λυθεί ο "γόρδιος δεσμός" του υπολοίπου οφειλόμενου ποσού, για τις αποζημιώσεις  των βροχοπτώσεων του Σεπτεμβρίου του 2009, στους πληγέντες Κορίνθιους αμπελοκαλλιεργητές.
Είναι ορατός ο κίνδυνος να "χάσουμε" ακόμη και το ποσό των 6 εκατομ. ευρώ, που υποσχέθηκε να δώσει το Υπουργείο Αγροτ. Ανάπτυξης και ο ΕΛΓΑ,  βάσει των επανεκτιμήσεων. Προφανώς η "μοιρασιά" δεν βολεύει ... κάποιους .....

Την ίδια στιγμή, οι Κρήτες και ειδικότερα οι Ηρακλειώτες, κατάφεραν μετά από συντονισμένες και διαρκείς πιέσεις των φορέων τους, συνεχόμενα δημοσιεύματα και ρεπορτάζ των τοπικών ΜΜΕ, αλλά και, ενοχλήσεις των πολιτικών του νομού, να λάβουν το πράσινο φως απο το Υπουργείο Γεωργίας και τον ΕΛΓΑ, για να ξεκινήσει η διαδικασία των δηλώσεων, σχετικά με τις ζημιές που ..... έπαθαν απο τον μίνι καύσωνα του Ιουνίου.
Κατά τους Ηρακλειώτες αμπελουργούς, οι θερμές εκείνες ημέρες του Ιουνίου, προκάλεσαν ζημιές στα τσαμπιά και συγκεκριμένα περονόσπορο !!!! Αυτά διαλαλούσαν επί εβδομάδες τα τοπικά τους ΜΜΕ.....

Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Πως το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και προσωπικά η κυρία Μπατζελή, δέχεται να υποβάλουν δηλώσεις ζημίας οι αμπελουργοί του Ηρακλείου για .....περονόσπορο ; Δεν ραντίζουν εκεί στα μέρη του .. Χάνδακα ;

Κατά τα άλλα, αναδιοργανώνεται ο ΕΛΓΑ, ψηφίζεται νέος νόμος για τον οργανισμό ασφάλισης και αυξάνεται η εισφορά των αγροτών και κτηνοτρόφων που επιθυμούν να λάβουν αποζημίωση, έπειτα από καλυπτόμενη ζημιά........
Σίγουρα η κάλυψη ισχύει για όλη την χώρα ή μόνο για τους συνήθη ύποπτους και συνάμα τυχερούς ;


Την είδηση την "δανειστήκαμε" από το Agronews.gr (βλέπε εικόνα).







Δείτε τώρα τα ακόλουθα δημοσιεύματα και προσέξτε τις ημερομηνίες !!! ¨Έχουν καμία σχέση με την ανακοίνωση της κ. Μπατζελή ; Τα καλά της περιόδου Χατζηγάκη συνεχίζουμε ;
και εδώ

 και μετά .....

και το επιστέγασμα ......




Φιλάκια καυτά από Αγριάδα στους αγωνιστές Προέδρους των Ενώσεων της Κορινθίας !! Και προσοχή λεβεντόπαιδα. αυτές τις καυτές ημέρες του Αυγούστου..... Βαράει κατακέφαλα ο ήλιος !!!!